اثر عصاره سیر و آنغوزه بر رشد و تکثیر انگل تریکوموناس واژینالیس

زمینه و هدف : تریکومونیازیس بیماری است که توسط انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود وپس از عفونت‌های ویروسی، شایع‌ترین بیماری منتقله از راه جنسی می‌باشد. درمان عفونت‌های تریکومونیایی از طریق تجویز خوراکی مترونیدازول به فرد مبتلا و شریک جنسی او صورت می‌گیرد. با توجه به موارد مقاومت دارویی نسبت به داروی مترونیدازول وتراتوژن بودن احتمالی این دارو، مطالعه و بررسی در خصوص یافتن داروی جایگزین برای درمان تریکومونیازیس ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه تأثیر عصاره دو گیاه سیر و آنغوزه بر رشد و تکثیر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In Vitro) مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی : این مطالعه آزمایشگاهی (In Vitro) در دانشکده پزشکی یاسوج طی سال 1386 انجام شد. انگل تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت TYI-S-33 رشد داده شد. سپس تأثیر عصاره سیر در غلظت‌های 1/0 ، 05/0 ، 025/0 و 0125/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و عصاره آنغوزه در غلظت‌های 5/0 ، 1 و 2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر در فواصل زمانی معین بر رشد انگل مورد بررسی قرارگرفت. تاثیر عصاره بر رشد انگل به وسیله شمارش انگل‌های زنده 1، 2 و 24 ساعت پس از تماس صورت گرفت. یافته‌ها : عصاره آنغوزه در غلظت 2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر به مدت یک ساعت پس از مجاورت با انگل تریکوموناس موجب از بین رفتن 90 درصد از انگلها گردید و عصاره سیر در غلظت 1/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر دو ساعت پس از مجاورت با انگل‌ها موجب از بین رفتن 95درصد آنها شد. همچنین عصاره سیر در غلظت‌های 05/0، 025/0 و 0125/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر پس ازگذشت 24 ساعت حتی در غلظت‌های پایین نیز سبب از بین رفتن 90 درصد انگل‌ها گردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سیر و آنغوزه دارای اثرات ضدتریکومونایی مناسبی در شرایط آزمایشگاهی می‌باشند.